– Synku, co zjesz dziś na śniadanie? – pytam o poranku. – Nic. – A może masz ochotę na jajecznicę? – próba numer dwa. – Nie, nic nie zjem. – Hm…. A może płatki z bananem? – próbuję po raz trzeci. – Nic nie chcę, na nic nie mam ochoty, nic nie będę jadł. Kiedy w końcu o 9.30 jakimś cudem udało się nam zjeść co nieco: – Synku, umyjemy teraz ząbki, co? – Nie chcę myć zębów. – S., chodź, ubierzemy się i pójdziemy na pole. – mówię z uśmiechem na twarzy. – Nie chcę iść na pole. – A może miałbyś ochotę zobaczyć, co słychać na placu zabaw? Dawno tam nie byliśmy.- Mimo, że już nieco…